Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Ik weet bij God niet wat ik nog méér zou kunnen schrijven dan de vorige gasten, daarom plaats ik mijn "gedichtje" dat ik schreef bij het afscheid van de lieve casa2be:
“CASA 2 BE”
Er is zoiets in mij dat zegt:
Hier kwam ooit een engel voorbij, die met zachte hand
en veel verstand
alle dingen een plaats gaf:
de planten en de bloemen, ik kan ze niet bij namen noemen…
de tuin leunt vertrouwd tegen de bergwand aan.
Het huis spreidt z’n armen en zegt: “kom binnen,
je mag hier terug jezelf vinden
of met een stil gebaar, terug elkaar...
Je mag genieten van mijn koele kamers
van mijn keuken en kastrollen,
Je mag hier grollen of

luid lachen
Je zal hier goed gedijen en zalig kunnen vrijen...
Want… alles van mij wordt eventjes van jou
dankzij een vrouw
die Katinka heet… de “engel” die hier arriveerde
en van dit “huis” een “thuis” creëerde…”.
Het waait heel zachtjes door mijn haar nu ik voor de laatste maal aan de grote tafel buiten zit…
Dan kijkt mij de tijd één moment vlak in de ogen
roerloos
ligt het zwembad
een rimpeling,
het watervlak ternauwernood bewogen...
En ik wil dit beeld bewaren:
vóór mij:
het woeste landschap, de ruige bergen, het witte dorp
Ik schrijf het neer als een blauwdruk van geluk
En ik kan zeggen zonder leugen
ik ademde hier vrede met volle teugen…